اثر تمرین شنا بر درد نوروپاتی القا شده به روش cci در موش های صحرایی نر بالغ : مطالعۀ رفتاری

در پژوهش حاضر اثر تمرین شنا بر آسیب ناشی از فشردگی مزمن (cci) عصب سیاتیک در موش­های صحرایی نر بالغ مورد­بررسی قرار گرفت. بدین­منظور، 40 سر موش صحرایی نژاد ویستار هشت هفته­ای به پنج گروه تقسیم شدند که عبارت هستند از: گروه القای نوروپاتی با مدل cci و تمرین شنا (ccist)، گروه القای نوروپاتی با مدل cci بدون تمرین شنا (cci)، گروه سالم با تمرین شنا (st)، گروه کنترل سالم بدون تمرین شنا  و ­گروه شم جراحی cci (sham cci). گروه­های ccist و cci­ توسط زدن چهار گرۀ شل بر روی عصب سیاتیک، با آسیب عصبی محیطی مواجه شدند. شایان­ذکر است که پروتکل تمرینی شنا ­به­مدت دو هفته (5 روز در هفته به­مدت 30 تا60 دقیقه) به­طول انجامید. علاوه­براین، آزمون­های رفتاری شامل: مطالعۀ هایپرآلجیزیا و آلودینیای مکانیکی و حرارتی بود که هر هفته انجام می­شد­. یافته­های آماری نشان می­دهد که هایپرآلجیزیای مکانیکی (به­ترتیب p=0.023 و p=0.013) و هایپرآلجیزیای حرارتی (به­ترتیب p=0.013 و p<0.001) در هفته­های اول و دوم در گروه ccist ­نسبت به گروه cci اختلاف معناداری داشته­اند، اما دو هفته تمرین، تأثیر معناداری بر آلودینیای مکانیکی و سرمایشی نداشته است. درمجموع، یافته­های پژوهش حاضر حاکی از آن است که انجام فعالیت ورزشی مناسب، به­صورت مستقیم بر هایپرآلجیزیا اثر می­گذارد و باید به­عنوان یک درمان مهم توان­بخشی مورد­توجه قرار گیرد.